İnanılmaz bir baş ağrısı, baş ağrımı dindirmek için ilaçlara sarılmak yerine arka fonda Chopin. Ben toplumun o imrenerek baktığı hatta alkış tuttuğu güçlü kadınlardanım. Bu yazıyı kendimi methetmek için yazmıyorum, “güçlü kadın” sıfatını bir kere yemiş ve bu sıfatı taşımaktan belki de yorulmuş olan tüm kadınların adına yazıyorum.
Neydi beni sizin gözünde güçlü kadın yapan?
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın…
Her kız çocuğu gibi babasının prensesi annesinin ilk göz ağrısı olarak doğdum. Üç yaşımda doktor hatası yüzünden ömür boyu sürecek bir mücadelenin içine atıldım. Ne olduğunu teşhis edemeyen doktorlar lösemi teşhisi koyup, “fazla yaşamaz” bile dediler. Neyse ki durumun öyle olmadığı anlaşıldı doktor hatası yüzünden JRA olmuştum yani iltihaplı eklem romatizması. Bu tedavimi sürdürmediğim sürece dayanılmaz ağrılardan sebep yerimden kalkamamam – hareket edememem demekti. Yani ömür boyu ilaç tedavisi kaçınılmazdı.
“Okula gitmek istemiyorum” cümlesini her çocuktan fazla kullandım. Çünkü diğer çocuklar gibi bir okul hayatım olmadı. Onlar aktif bense rahatsızlığımın verdiği ağrılardan kısıtlamalardan dolayı pasif, heyecansız.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; bebeklik yıllarımı hastane, doktor muaynehanelerinde, laboratuvarlarda, ilkokul yıllarımı da sabah okul, okul çıkışı iğne için sağlık ocaklarında geçirdim.
Hayata karşı güçlü olmam gerektiğini daha o yaşımda öğrettiler bana. O zaman insanlara karşı da güçlü olmam gerektiğinden haberim yoktu.
Eğitim hayatım boyunca eğitimimi bırakmamı söyleyen sözde eğitimcilerle mücadele ettim.
İnsanlara karşı da güçlü olmam gerektiğini daha ortaokul yıllarımda anlamaya başlamış sağlık mücadelemin yanına bir de insan mücadelesi eklenmişti.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; güçlü olmam gerektiğini öğrettiler, siz öğrettiniz bana.
Üniversiteyi oldukça popüler özel bir üniversitede okudum. Madde kullanan adamlar da tanıdım sırf BMW ile okula gelen adamları tavlamak için seks işçisinden farkı kalmayan kadınlar da…Madde kullanmaya da davet edildim seks partilerine de…
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; ne bu adamların ne bu kadınların ne de bu ortamların hiçbirine bulaşmadım.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; yalanla tanıştım. Sırf gecelik bir macera için bekar adamların ne kadar iğrençleştiğini evli olanların da ne kadar haysiyetsizleşebildiğini gördüm.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; güven denilen şeyin ne kadar değersizleştiğini gördüm. Sahip olmadıkları şeyleri sahipmiş gibi gösterenleri, yapmayacakları şeyleri, yerine getirmeyecekleri sözleri ağızlarından dökenleri, kendilerini parlatarak beni yalanla elde etmeye çalışırken kendilerine bile yalan söylediklerini gördüm.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; bu adamların bazılarına başta ben de inandım ama onların gecelik macerası olmaktansa yeri geldi duygularımı yeri geldi hayallerimi öldürdüm.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; sırf sözde iyi niyetlerinden beni üzmemek adına maske takmış sayısız iyi niyet şarlatanları gördüm.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; kırgınlıklarımı, gözyaşlarımı hiçe sayıp arkasına bakmadan giden adamlar – dostlar gördüm.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; sadece kendi duygularının, heveslerinin tatmini için benim hayallerimi sormayan adamlar – dostlar gördüm.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; defalarca düştüm, korktum, yorganları ısırarak ağladığım gecelerim çok oldu. Sustum. Güçlü sıfatımın yanına birde kendim isteyerek yalnız sıfatını ekledim. Çünkü ben, benimle bedenen aynı masada otururken başka kadınların da peşinde olan bencil adamları tercih etmek yerine kendimi tercih ettim.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; ben, benim bir kere bile gerçekten kim olduğumu, ne istediğimi merak edip sormayan adamlardan – dostlardan vazgeçip kendimi seçtim. Bedenleriyle yanımda olup beni dinlediklerini söyleyen ama aslında ne dediğimin ya da ne demek istediğimin onlar için bir anlamı olmadığını anladığım adamlardan – dostlardan vazgeçip kendimi seçtim.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; konuşabileceğim, paylaşabileceğim bir şey kalmadığını anladığım adamlardan – dostlardan vazgeçip kendimi seçtim.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü ve yalnız kadın; “sen çok güçlü bir kadınsın, sen halledersin” lafını çok duydum “bu kadar güçlü olmak zorunda değilsin” lafını hiç duymadım.
Ben o imrenerek baktığınız güçlü ve yalnız kadın; siz sadece güçlü kadınların güçlü oluşunu görüyorsunuz, peki o kadınlar güçlü olmak için nelerden vazgeçti bunu hiç soruyor musunuz?
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; güçlü kadınların sevmeye – sevilmeye ihtiyacı olmadığını mı sanıyorsunuz?
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın; bir insan güçlü olduğu kadar hassas da olabilir, bunu hiç mi bilmiyorsunuz?
Ben o imrenerek baktığınız güçlü kadın, diyorum ki; güçlü olmam gerektiği öğretildi, siz bana öğrettiniz.
Sevgiler
Ayça Akın
www.aycaakin.com
www.instagram.com/aycakn
www.twitter.com/aycakn
