Kendinle gurur duy kadın; gözüne baka baka söylenen yalanlar karşısında yalana sarılmayıp gülüp geçebildiğin için…onca karaktersizliğin karşısında karakterinden – çizginden ödün vermediğin için… sevmeyi bilmeyenlerin, sevildikçe egosunu büyütenlerin dünyasında hala sevebildiğin için… onca acıyı tek başına göğüsleyebildiğin ve sonunda kalpsiz olmak yerine yüreğini merhametle besleyebildiğin için…bolca hata yaptığın, yanlış yönlere saptığın, riskler alabildiğin için… Kendinle gurur duy kadın; lafla değil hissederek yaşayabildiğin için… Kimseden yardım istemeden kendini kendin kollayabildiğin için… belki önünde elinde cam bir ayakkabıyla diz çökmüş bir prens olmayabilir ama kendi ayakkabını alacak, faturalarını kendin ödeyecek güce sahip olduğun için kendinle gurur duy kadın… “Özür dilerim” demekten korkmadığın için…”Ama”’lı, “belki”li cümleler kurmayıp bahanelerin arkasına sığınmadığın için…Kendinle gurur duy kadın; kendi kararlarını kendin alabildiğin, başkalarını suçlamadan önce aynaya bakmayı becerebildiğin için… “Evet yaptım, çünkü yapmak istedim” diyebildiğin için… Gitmesine, bitmesine izin verebildiğin için… değerini başkaları değil kendin belirleyebildiğin için ve değerini parmağa takılan bir yüzükle belirlemediğin için… hayatında romantizm istediğinde müziği açıp tek başına da şarkı söyleyip dans edebildiğin için…Kendinle gurur duy kadın; özdeğerini makyaj çantaları içinde, fönlü saçlarda ya da marka kıyafetlerde aramayıp ruhunda ve aklında bulduğun için…kusurlarını kabul edebilme erdemine sahip olduğun için…başkalarının düşünceleri yüzünden yolundan dönmediğin için…kalıplara uymak yerine kalıpları kırdığın için… Sonuç elde edemesen de “ben denedim” diyebildiğin için… Kendinle gurur duy kadın; kendini bulduğun için.
KENDİNLE GURUR DUY KADIN!
