Çoğu zaman hayatımızdan, insanlardan, toplumdan ve hatta kaderden şikâyet ediyoruz. Sürekli bir beklenti içindeyiz: Daha iyi insanlar, daha adil bir düzen, daha fazla sevgi, daha fazla saygı… Ama peki biz? Biz ne kadar katkıda bulunuyoruz?
Dış dünyaya bakıp hep eksikleri görüyoruz. Başkalarını suçluyor, hayata sitem ediyor, şartlardan yakınıyoruz. Durup kendimize şu soruyu soruyor muyuz: “Ben ne kadar masumum?”
Başkasının hatasını görmek kolaydır, kendi karanlığımıza bakmak cesaret ister.
Bugün, şikâyet etmek yerine kendini sorgulama cesaretini gösterebilir misin?
Bu sorulara gözlerini kaçırmadan bakabilir misin? Cevaplarını duymaya hazır mısın?
- Sürekli insanların cahilliğinden yakınıyorsun. Peki, bugün birine yeni bir şey öğrettin mi?
- Sevgisizlikten şikâyet ediyorsun. Peki, sen en son ne zaman içtenlikle birine sevgi verdin?
- “İnsanlar vefasız” diyorsun. Peki, sen onun yanında olman gerektiğinde oldun mu?
- Duyarsızlıktan yakınıyorsun. Bugün bir başkasının derdini dinlemek için zaman ayırdın mı?
- Saygısızlıktan şikâyetçisin. Bugün birine sırf insan olduğu için içten saygı gösterdin mi?
- “İnsanlar beni öfkelendiriyor” diyorsun. Peki, sen en son ne zaman duygularını kontrol etmeyi denedin ve tepki vermek yerine anlamayı seçtin?
- “Herkes sorumluluktan kaçıyor” diyorsun. Peki, sen kendi hayatının sorumluluğunu gerçekten üstleniyor musun, yoksa bahanelerin arkasına mı saklanıyorsun?
- “Herkes çok bencil” diyorsun. Pek, sen bugüne kadar başkasının mutluluğunu gerçekten kendi mutluluğunun önüne koydun mu?
- Başkalarının yargılayıcı olmasından şikâyetçisin. Sen en son ne zaman birini önyargısızca dinledin?
- İnsanların sahte dostluklarından yakınıyorsun. Peki, sen gerçek bir dost olabiliyor musun?
- Toplumun adaletsiz olduğunu söylüyorsun. Peki, sen hayatında adil davranıyor musun?
- İnsanların sürekli tükettiğini düşünüyorsun. Bugün sen üretmek için ne yaptın?
- “Kimse beni anlamıyor” diyorsun. Peki, sen en son ne zaman birini gerçekten anlamaya çalıştın?
- “Kimse bana yardım etmiyor” diyorsun. Peki, sen en son ne zaman birine hiçbir karşılık beklemeden yardım ettin?
- “İnsanlar hep çıkarcı” diyorsun. Peki, sen bir ilişkiye tamamen karşılıksız ne zaman girdin?
- “Kimse beni arayıp, sormuyor” diyorsun. Peki, sen en son kime bir “merhaba” dedin?
- “Hayat adil değil” diyorsun. . Peki, sen hayatında gerçekten adil davranıyor musun?
- “İnsanlar bana saygı göstermiyor” diyorsun. Peki, sen herkese aynı saygıyı gösteriyor musun?
- “Toplum yozlaştı” diyorsun. Peki, sen o yozlaşmayı engellemek için ne yaptın?
- “Kimse beni sevmiyor” diyorsun. Peki, sen birini açık kalple sevdin mi?
- Sürekli dürüstlük bekliyorsun. Peki, sen en son ne zaman kendine bile yalan söylemeden yaşadın?
- İnsanların samimiyetsiz olduğunu söylüyorsun. Peki, sen en son ne zaman çıkar gözetmeden, içten bir iyilik yaptın?
- Hayatın adaletsiz olduğunu düşünüyorsun. Peki, sen adil olmanın gereklerini yerine getirdin mi?
- İnsanların seni anlamadığını söylüyorsun. Peki, sen en son kimin sessiz çığlıklarını duymaya çalıştın?
- Sevgiye aç olduğunu dile getiriyorsun. Pek, sen gerçek, içten bir sevgi sunabildin mi?
- İhanetlerden yakınıyorsun. Peki, sen hiç kimseyi yarı yolda bırakmadığını söyleyebilir misin?
- Başkalarının kibirli olduğunu düşünüyorsun. Peki sen, kendini ne kadar sorguladın?
- Kindarlıktan şikayet ediyorsun. Peki, sen geçmişindeki hatalar için affetmeyi öğrendin mi?
- İnsanların iki yüzlü olduğunu söylüyorsun. Peki sen, kaç kez gerçekte hissetmediklerini söyledin ya da yaptın?
- Hayatın zor olduğunu söylüyorsun. Peki sen, zorluklara karşı gerçekten mücadele ettin mi, yoksa sadece şikâyet mi ettin?
Belki de sorun başkalarında değil. Belki de dönüp kendi gölgelerimize bakma zamanımız gelmiştir. Kendinle yüzleşmek zor ama özgürleştirici bir yolculuktur. Cesaretin varsa bugün aynaya bak ve kendine şu soruyu sor: “Ben kimim?”
Ve unutma; bu dünyada görmek istediğin değişim önce içinde başlamalıdır.
Bu soruların cevapları içimizi acıtabilir. Çünkü çoğu zaman eleştirdiğimiz şeyleri farkında olmadan biz de yapıyoruz.
“Dünyayı değiştirmek istiyorsan, önce kendinden başla.”
Bir sonraki şikâyetini dile getirmeden önce aynaya bakmaya ne dersin?
Sevgiler,
Ayça Akın
aycaakin.com | mindform.com.tr
